Θεραπεία: αντιμετώπιση ασθένειας και αποκατάσταση ΥΓΕΙΑΣ.

Σε μια κοινωνία δισεκατομμυρίων κυττάρων που είναι ο οργανισμός του ανθρώπου, η συνεχής προσπάθεια επιτυχούς επικοινωνίας μεταξύ τους, αποκωδικοποίησης των μηνυμάτων του περιβάλλοντος και επίτευξης και διατήρησης αρμονίας μεταξύ όλων αυτών, είναι μια ακατάπαυστη διαδικασία με σκοπό την διατήρηση της ζωής και της ΥΓΕΙΑΣ. Οποιαδήποτε «διαταραχή συνεννόησης» ή καθυστέρηση ανταπόκρισης σε κάποιο μήνυμα (ερέθισμα), το οποίο μπορεί να είναι ερέθισμα φυσικό (π.χ. αλλαγή θερμοκρασίας, μικρόβια) ή ψυχολογικό (π.χ. διαταραχή-απειλή απώλειας σχέσης, σύγκρουση ενδοψυχική ή με τον έξω κόσμο), μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπίες, δυσαρμονία, μη Υγεία, απειλή σωματικής ακμαιότητας ή και ζωής και απαιτεί άμεση διόρθωση, δηλαδή ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

Σε ένα περιβάλλον μόνιμων αλλαγών και ανατροπών ο οργανισμός καλείται να διαπραγματευτεί κάθε στιγμή εκατομμύρια μηνυμάτων, η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι αδιάκοπη ακόμα και αν δεν συνειδητοποιείται από το άτομο. Κάθε στιγμή ο οργανισμός καλείται να ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ, κατατάξει, διαχωρίσει τις πληροφορίες και να βρει τρόπους απάντησης, ΔΙΑΠΡΑΓΜΕΤΕΥΣΗΣ σε αυτές και να ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ σχέδιο δράσης για να πετύχει την ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ στο περιβάλλον.

Αυτή η συνεχής ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ με τον έξω κόσμο δημιουργεί πολλαπλές «υποχρεώσεις» στην κοινωνία των κυττάρων και ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ του έσω κόσμου του οργανισμού. Κάθε στιγμή υπάρχει η πιθανότητα να μην ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ  σωστά μια πληροφορία ή να μη βρεθεί άμεσα το  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ενδεδειγμένο  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ή το πρόγραμμα να μην μπορέσει να πετύχει την εξισορρόπηση και ΑΡΜΟΝΙΑ με αποτέλεσμα δυσαρμονία, δυσλειτουργία, διαταραχή υγείας, όπου θα απαιτηθεί ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Η ΥΓΕΙΑ δεν είναι στατική κατάσταση, είναι μια διαρκής κίνηση προς την αρμονία.

Κάθε ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ έχει δικά του προγράμματα διατήρησης αρμονίας. Άλλα έχουν κληρονομηθεί  από τους προγόνους, άλλα έχουν εγκατασταθεί με την ΜΑΘΗΣΗ στην πορεία της ζωής. Υπάρχουν ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ και άλλα αναποτελεσματικά, που έχουν εγκατασταθεί από μη λειτουργικούς  τρόπους ΜΑΘΗΣΗΣ  ή που δεν ακολουθούν την ΕΞΕΛΙΞΗ της ροής της ζωής και που δεν μπορούν να δώσουν δυνατότητα προσαρμογής και μπορεί ακόμα να εξελιχθούν σε νοσογόνα.

Όταν τα προγράμματα είναι ανεπαρκή, τότε ο οργανισμός βρίσκεται σε συνεχή συναγερμό (stress) με αποτέλεσμα την κόπωση, κατάπτωση του και την ενδυνάμωση του φόβου. Ο φόβος επισημαίνει την έλλειψη επαρκών μηχανισμών προσαρμογής, εναρμόνισης ζωής και δημιουργεί περισσότερη κόπωση και παροξυσμικές αντιδράσεις που διαταράσσουν τη δράση και επιτυχία οποιουδήποτε προγράμματος προσαρμογής, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη δυσλειτουργία του συστήματος.

Η παρέμβαση για διόρθωση των αποτελεσμάτων των δυσλειτουργικών προγραμμάτων και η προσπάθεια αναβάθμισης και διόρθωσης αυτών είναι η διαδικασία της ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
Πολλές θεραπευτικές μέθοδοι επικεντρώνονται στη διόρθωση των αποτελεσμάτων της δυσλειτουργίας, άλλες στη διόρθωση και ενδυνάμωση των προγραμμάτων εσωτερικής και εξωτερικής επικοινωνίας, εξισορρόπησης και ΕΞΕΛΙΞΗΣ των βασικών προγραμμάτων του οργανισμού, ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται επιτυχώς τις αλλαγές, απειλές, ανατροπές είτε αυτές προέρχονται από τον έξω κόσμο ή από τον έσω.

Τα άλογα βοηθούν στον έλεγχο λειτουργίας-δυσλειτουργίας των προγραμμάτων επιβίωσης του οργανισμού, βοηθούν στην διόρθωση δυσλειτουργιών και οδηγούν στην εξέλιξη αυτών των προγραμμάτων.

  • Είναι μεγάλα ζώα, δημιουργούν δέος και σε πολλούς ανθρώπους φόβο. Η δουλειά μαζί τους βοηθάει στη διαχείριση του φόβου και δημιουργεί, εξελίσσει προγράμματα για τη διαχείριση απειλής.
  • Δεν χρησιμοποιούν τον λόγο για να επικοινωνήσουν. Βοηθούν στη διαχείριση της μη λεκτικής επικοινωνίας και στη δημιουργία προγραμμάτων για την κατανόηση μηνυμάτων σε διαφορετικές από την καθημερινότητα συνθήκες.
  • Μπορούν να δράσουν-αντιδράσουν με μη «προβλέψιμους» για τους ανθρώπους τρόπους. Βοηθούν στην εξάσκηση της αντιληπτικότητας, στη γρήγορη αποκωδικοποίηση μηνυμάτων, στον προγραμματισμό πετυχημένης, συνεχόμενης εγρήγορσης, στη διαδικασία συνεχούς επαναπρογραμματισμού συμπεριφοράς, στην εξεύρεση και εξέλιξη εναλλακτικών λύσεων, στη διαχείριση επιβίωσης σε κατάσταση ανασφάλειας και στην ανάπτυξη προγραμμάτων ελαχιστοποίησης του στρες σε κατάσταση ανασφάλειας.
  • Δεν υπακούν. Βοηθούν στη διαχείριση των εσωτερικών προγραμμάτων επιβολής και ελέγχου, στην ανάπτυξη προγραμμάτων συνεννόησης και επικοινωνίας, στη δημιουργία προγραμμάτων συνεργασίας μέσα από σεβασμό και στην αναμέτρηση του ανθρώπου με την προσωπική του ανάγκη για εξουσία ή υποταγή.
  • Συνεννοούνται με το μη λεκτικό, νοητικό μέρος του εαυτού, βοηθούν στη συνειδητοποίηση και τη διαχείριση συναισθημάτων, διαχείριση πέρα από τις άμυνες, που φαινομενικά προστατεύουν, αλλά στην πραγματικότητα παρεκτρέπουν, διαστρεβλώνουν τους μηχανισμούς επικοινωνίας και παρεμποδίζουν τους μηχανισμούς επιβίωσης.
  • Αισθάνονται και απορροφούν τους συμβολισμούς που προβάλλονται επάνω τους και δρουν σύμφωνα με αυτούς. Βοηθούν στη συνειδητοποίηση της σχέσης του ατόμου με αυτά τα σύμβολα, αναδεικνύουν τους μηχανισμούς προβολής, που όπως και οι αμυντικοί μηχανισμοί, μπορεί να εμφανίζονται σαν βοηθητικοί για την ζωή, αλλά συνήθως οδηγούν σε σοβαρές λειτουργικές παρεκτροπές και δυσαρμονία. Δρώντας απευθείας στα προγράμματα διαχείρισης, επικοινωνίας, συνεννόησης, διαπραγμάτευσης των αλλαγών και των κινδύνων, βοηθούν στο «καθάρισμα» των προγραμμάτων αυτών από συνδέσεις δυσλειτουργικές και παρεκτροπές λειτουργίας και οδηγούν στην εξέλιξη και ενδυνάμωση των προγραμμάτων αυτών, ώστε να μπορούν επιτυχώς να διαχειρίζονται τόσο τις εσωτερικές όσο και τις εξωτερικές αλλαγές, βοηθώντας τον οργανισμό στη διατήρηση της αρμονίας, δηλαδή στη διατήρηση της υγείας.